Και μετά;

"Και μετά; πάντα θέλεις να μαθαίνεις τη συνέχεια, βαρέθηκα/ ξέρεις ότι αγάπησα πολύ κι εκτέθηκα πολύ, έτσι έγινε/ όμως δεν έκλεισα την πόρτα ποτέ, ίσως να έπρεπε, ίσως όχι/ όμως αυτή η σύγχυση ήταν έρωτας και εμμονή, μαζί όπως οι ανάγκες μας/ λες φεύγω και μετά κλείνεις την πόρτα και την αγκαλιάζεις, σαν να τη γνώρισες εκείνο το λεπτό/ πόσο αδύναμα τα λάθη μας κι οι εποχές ένα ρολόι, που χαλάει πάνω μας/ θα με βλάψει η τόση έκθεση, ε και τι με νοιάζει, στο απροχώρητο μεγάλωσα/ και αύριο θα είμαι έτσι και πάντα και για πάντα διαψεύδομαι δυστυχώς/ και μετά; φτάνει πια κουράστηκα ανάμεσα στις ερωτήσεις σου/ αναζητώ μια φωτιά, να πέσω μέσα να καώ, με περισσότερη αγάπη."