Φρενοκόμοι είμαστε όλοι των καιρών των παράκαιρων των εγκύρων των πλάνων των σπουδαίων των άκαιρων σε φωλιά μέσα κούκου που την πλέξαμε ...

    Αποφοίτησα κι εγώ Καλοκαίρι του ‘23 Τον μήνα έβδομο του έτους. Πτυχίο πήρα δασκάλου δημοτικού, Έτοιμος τάξη δική μου να αναλάβω, Για να...

  Από σιωπή σε σιωπή ο ουρανός διάγει τα χρόνια- όμοια με άνθρωπο που γνωρίσαμε παιδιά που λησμονήσαμε δεν ξανανταμώσαμε πια.

  Όλα απονήρευτα να πούνε δίχως λάθος από το θάνατο αρχινώντας τη μοίρα μας που την έγραψε ο Θεός στο ανεύρετο βιβλίο του Ν’ αφηγηθούνε τη μ...

  Ο ουρανός δεν απουσιάζει ποτέ. Μαζί του θα ‘σβήνε η ζωή θα ‘σβηναν τα θαύματα. Η γης θα νέκρωνε. Ο ουρανός μόλις φοβάται την αιωνιότητα· α...

  Κορμοί στο δάσος Γυμνή είναι η λύπη Έρχεται βροχή. ❧ Νεκρική σιγή Βουβό το χώμα! Έλα! Κρυώνει η ψυχή. ❧ Φύλλα ξερά Η αγάπη κιτρινίζει Νωρί...

Βαθειά μεσάνυχτα γκρεμίζονταν το όνειρο στης ''Όστριας'' τη σκοτεινή γωνιά.. κι επάνω στην τρισέρημη αμμουδιά σελήνη αθρόα ...

Απαλή που σκαρφαλώνει χλόη πάνω απ’ τους τάφους και στο κοιμητήριο μεσάνυχτα φεγγάρι από πάνω ακούγεται και γλυκό και ...

Τον έσμπρωξαν στο περιθώριο ο χρόνος και η ζωή, την ώρα που δαψίλευε ωριμότητα στον κόσμο κι απόμεινε σκεφτικός ν’ ανακαλεί και να ερμηνεύει...

  Κάποιοι πληγώνονται από αγάπη ακατανόητη και άλλοι από ευτυχία γράφοντας ατέλειωτα ποιήματα και κάποιοι πετάνε σε αιώνια αναζήτηση να την...