Σοφία Σκουλίκα – Βέλλου: Τσιγαρόχαρτο χωρίς άρωμα η ζωή

Σειρήνα

Μικρό λιμάνι ψάχνει, τη νύχτα,

ο έρωτας από αγωνία να απαλλαχτεί,

 να έρθει στους ανθρώπους χαρά,

σαν άσπρα, δαντελωτά κύματα,

σκέψεις του πόθου... καλύπτρα,

σκέπτεται ο ναύτης μια σειρήνα

που την συνάντησε ένα βράδυ...

Ήταν αληθινή άραγε ή αυταπάτη;

Κι από τότε δεν μπορεί να κλείσει μάτι.

**

Τσιγαρόχαρτο χωρίς άρωμα

Τσιγαρόχαρτο χωρίς άρωμα η ζωή
και πίσω της ... απομένεις εσύ. 

Πλάθεις μόνο όνειρα στη γη, 

μα τίποτα αληθινό δεν έχει βγει.

 Παίζεις σε τραγικό παιχνίδι 

ταξιδεύεις ένα ταξίδι λύπης,

 σε καράβι που η λαμαρίνα καίει 

μέσα στην απεραντοσύνη...

 χωρίς χαρά, χωρίς αναβολή.

 Τσιγαρόχαρτο χωρίς άρωμα η ζωή.

 Δεν έχει τέλος... δεν έχει αρχή...