«Του άλλοτε κατοικημένου» (απόσπασμα)

ΕΝΑΣ ΚΟΡΜΟΣ ΔΕΝΤΡΟΥ

Ένας κορμός δέντρου έχει πέσει

ένα χελιδόνι καθώς πετά

ένας δρόμος που δεν οδηγεί

ένα σπασμένο άπλυτο φλιτζάνι

η οσμή του χειμώνα σε μια εξοχή

σ’ ένα μισάνοιχτο άδειο ψυγείο

λίπος παλιό  [ από τί ]

εκεί σκουριασμένο λαμπρό   [ ότι ]

Το κλειστό παράθυρο ως ανοησία

ο έρωτας  ως  υπερβολή

η αγάπη ως βραδύτητα

η βραδύτητα ως πόνος

η ταχύτητα ως σκληρότητα

η αντικατάσταση ως απλή επανάληψη

η ακινησία της ροής ως ροή

η απουσία ως δήλωση του άλλοτε κατοικημένου

Ο άνθρωπος πέρασε από τον κόσμο άφωνος

η γλώσσα του δέθηκε απ’ την πολυλογία

πήρε μαζί του εικόνες που  -

[ κανείς, ποτέ

ή αρκεί ετούτη η μαρτυρία; ]

Η επούλωση της αρκτικής σχάσης του όντος

η σκέψη ως περιγραφή της

η  συνείδηση  ως  σύγκριση ανόμοιων καταστάσεων

πέπλοι επάλληλοι      συγκρούσιμοι

η ασφαλής γνώση   η αποκρυστάλλωση

το μόνιμο     το έγκυρο     το αναγνωρίσιμο

η σύγχυση

η υποψία

η υποκρισία της γνώσης  ως γνώση

η υποκρισία εν τέλει