Μοιάζω να'χω σώμα μέλισσας
με κίτρινο κάλυπτα τ'άσπρα μαλλιά
τα γδαρμένα γόνατα με μαύρο
Κυνηγούσα τις απολαύσεις με μανία.
Λάτρεψα την αναρρίχηση στους μίσχους
σιχάθηκα τ'ανυπόμονα μπουμπούκια.
Δε με συγκίνησε ποτέ το μέλι.
Άλλες γεννιούνται για μανάδες
κι άλλες για φτερωτές μοιχαλίδες.
Ρουφώντας το κεντρί της μοναξιάς
δηλητηρίαζα ερωτικά τα μάτια
που γλεντούσαν με αλκοολούχο μίσος.
Και τώρα εγώ νεκρικά μυστηριώδης
ανοίγω δειλά την μπαλκονόπορτα
και πορεύομαι ξανά μετέωρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου