δεμένα με συρμάτινο υλικό, να υποβαστάζουν μια σειρά λευκών εσωρούχων που ανέδιδαν ακόμα τη
ζεστασιά της γέρικης παλάμης, φώλιασε η σκέψη μου, σα μικρό κατεργάρικο σπουργίτι. Τίναξε ράθυμα
από πάνω της κάθε στάλα έγνοιας και αφέθηκε στο σκοινί να ταλαντεύεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου