Μέσα στο ταξίδι

έχω χάσει τις αναμνήσεις μου.
Συναίσθημα:
Αντιφάσκει με ’μενα και την λογική μου.
Λογική:
Η παράνοια μου για τους άλλους.
Έχει έρθει στο μυαλό μου η σκέψη και δεν φεύγει με τίποτα.
Ένα σφίξιμο στο στομάχι μια νευρικότητα στις κινήσεις.
«Thanks που με θυμήθηκες!
Δεν ρωτάω για εσένα,
εσύ πάντα περνάς καλά».
Αν το σκεφτώ σε βάθος καταλήγω στη ματαιοδοξία.
Αν, δεν το σκεφτώ καθόλου….
Αυτό δεν γίνεται!
Πρέπει να κλείσω….!Ciao