Είμαστε στο δικό μας χάος χαμένοι
δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε,
να λάμψουμε...
δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε,
να λάμψουμε...
Έτυχε η ζωή μας να μπει στην ξηρασία,
να περπατάμε το μονοπάτι μας θλιμμένοι
δίπλα από ξεροβούνια
με τις πέτρες να βγάζουν φλόγα
να μας καίνε,
να μη βρίσκουμε ούτε ένα δεντρί
να σταθούμε.
να περπατάμε το μονοπάτι μας θλιμμένοι
δίπλα από ξεροβούνια
με τις πέτρες να βγάζουν φλόγα
να μας καίνε,
να μη βρίσκουμε ούτε ένα δεντρί
να σταθούμε.
Ατέλειωτη η διαδρομή…
Μέσ’ απ’ τη σκόνη, τον κουρνιαχτό
να χάνουμε τον προσανατολισμό,
να μη βρίσκουμε ούτε τη θάλασσα,
να φτάσουμε κοντά της χαρούμενοι
να δροσιστούμε
Μέσ’ απ’ τη σκόνη, τον κουρνιαχτό
να χάνουμε τον προσανατολισμό,
να μη βρίσκουμε ούτε τη θάλασσα,
να φτάσουμε κοντά της χαρούμενοι
να δροσιστούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου