Ψεύτικα λόγια / Γρηγορία Πελεκούδα

Τα σ΄αγαπώ για πάντα
δεν βλέπαμε δεν ακούγαμε
της βροχής, να τρέχουν
από τα μάτια της ωσάν
λεμονανθοί της άνοιξης.

Μόνο θροΐσματα
μες στην καρδιά της
κυλούσαν απ΄τα φυλλώματα
στο παντού και στα πάντα
ως κι οι ουρανοί λευτέρωναν
ύμνους ικεσίας.

Ήρθαν σαν βυζαντινή ορδή
με το λύχνο των άστρων
ω, βλέφαρο του φεγγαριού
ύμνε ανέπαφε κι ο φόβος
φοβάται να ονειρευτή
από τα βόλια αγάπης.

Το αγαπώ τη νανούριζε
μοιρολογώντας,
θα σ΄αγγίζω γυμνή φεγγοβολή
στο φως του ονείρου
φυγάς στο άπειρο να γενεί
τ΄ασίγαστο φτερούγισμα
με όλες της αισθήσεις
του έρωτα που έζησε
το θάνατό του...