Τις νύχτες χορεύεις στα κύματα,
στο σκούρο βελούδο του ορίζοντα.
Βυθίζεσαι στων ονείρων τον κόσμο,
ενώ ο έρωτας ακροβατεί σ’ ένα φιλί.
Κάθε αυγή ο πόνος αντηχεί
στους κτύπους της καρδιάς σου.
«Δε θα ξανάρθει, μην πονάς».
«Πώς να ξεχάσω; Δεν μπορώ».
«Φύγε σε τόπους μακρινούς!
Ψάξε της λήθης το νερό!
Ρώτα τον ήλιο να σου πει!
Κι αν απάντηση δε βρεις στον ουρανό,
τρέξε με του ανέμου τα φτερά!
Θα βρεις της λήθης το νερό!
Πιες το και θα νιώσεις:
Όνειρο ήταν ο έρωτας αυτός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου