ΑΣΤΡΟΚΟΣΜΟΣ / Νικολαρέας Πάνος

Γεννηθήκαμε για να ανακαλύψουμε
να δούμε να αγγίξουμε να οσφρηστούμε ν’ ακούσουμε να γευτούμε
να χορτάσουν οι αισθήσεις μας άγνωστο.
Να ξεπεράσουμε την έννοια της λέξης ‘ζωή’
η καρδιά να χτυπήσει για το ρυθμό που ορίστηκε τότε,
κι η εγκλωβισμένη ψυχή μας να σπάσει τη σφραγισμένη πόρτα.

Ο ίδιος αέρας από χώμα που μας έπλασε

ο ίδιος σκόνη θα μας σκορπίσει πάλι.

Ζωή με προθεσμία και ένα εισιτήριο επιστροφής στο χέρι.

Μα έχουμε ένα σκοπό σε τούτο τον αστρόκοσμο.

Λίγο πιο ψηλά ν’ ανέβουμε, λίγο πιο μακριά να πάμε,

έναν ανοιχτό δρόμο να βρούμε και να πάρουμε

κι ας είναι καλοκαίρι ανηφοριά και μεσημέρι.

Ποιοι είστε εσείς που βάλατε λάθος πινακίδες στην αναζήτηση μας

κι η οργανωμένη πλάνη σας, μας οδήγησε σε γκρεμό

Ακόμα τότε ίσως να ήταν πιο όμορφα όλα,

όταν τα βλέπαμε πίσω από το καπνό σας.
Ούριος άνεμος φύσηξε όμως

και πήρε τη ψευδαίσθηση απ’ τη ζωή μας.
Κι ας ήταν το γκρίζο πιο φωτεινό απ’ το μαύρο !

Έχω αρχίσει και τρέμω τα σκούρα γράμματα της ιστορίας,
κι αυτός ο εφιάλτης με τα δάκτυλα που με δείχνουν,
όλο και παγώνει το κορμί μου τις νύχτες.
Όχι δεν θα μείνω βουβός !