(ΣΠΑΡΤΗ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1976)
Σε έσπρωξαν ντυμένο τη ματαιότητα
και σ’ άφησαν να ψάχνεις σανίδα
ναυαγό στη λυσσασμένη θάλασσα .
Υπηρέτη μιας αναχρονιστικής ιδέας
άβουλο πιόνι και έρμαιο
με οδηγούς
μιας σκουριασμένης μηχανής
αδειανά
και τιποτένια ανθρωπάκια.
Και τα περιστέρια που περιμένεις αργούν
μα
δεν μοιάζει αυτή η προσμονή
σαν των παλιών ερώτων.
Αυτή σε πλημμυρίζει με παράπονο
μοιάζει
εγκατάλειψη, σου φέρνει απελπισία.
Και αυτή η βουή απ’ τη ζωή που ακούγεται
όλο και πιο
μακριά μακραίνει .
Κουβαλώντας
της νύχτας τη πίκρα σου
λαχανιάζοντας τον αναστεναγμό σου
ψάξε τη δύναμη σου να επιπλεύσεις .
Πρέπει να το πιστέψεις , είσαι ο Ισαάκ
δεν είσαι ο αμνός, σε τούτη τη μάταιη θυσία
!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου