του Νικηφόρου Βρεττάκου
Απλά πράγματα
όλα. Η τάξη τους είναι
φροντισμένη
απ’ το χέρι σου. Μια δέσμη από χρώματα
στο βάζο του
χρόνου.
Άλλωστε, τι
θαρρείς πως
στο βάθος είναι η ποίηση; Είναι η γύρη
των πραγμάτων
του σύμπαντος. Η γύρη σε πράξεις,
η γύρη σε
οδύνη, σε φως, σε χαρά, σε αλλαγές,
σε πορεία, σε
κίνηση.
Η ζωή κι η
ψυχή
σ’ ένα αιώνιο
καθρέφτισμα μέσα στο χρόνο.
Τι νομίζεις
λοιπόν κατά βάθος η ποίηση
είναι μι’ ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη όλον τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου