ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ

του Χρήστου Τουμανίδη 

Και στην κρεμάστρα τρεις γενιές,

η μια πάνω στην άλλη να στενάζουν.

Φορεμένες λαχτάρες, τριμμένες αλήθειες.

Έτσι τελειώνει, έτσι αρχίζει κάθε εποχή.

Ό, τι απομένει, δεν είναι παρά,

η ποίηση του μέλλοντος μας.