ΠΥΔΝΑ

του Χρήστου Τουμανίδη 

Ο τόπος μοιάζει με πεσμένο ουρανό εδώ.

Άστρα τα σπίτια.

Σύννεφα οι λιγοστές ελιές.

Η θάλασσα  και οι άνθρωποι

                      ωραία πεφταστέρια

Περνούν οι αιώνες,

οι στρατιές, τα αυτοκίνητα-

Περσέα!  Κάσσανδρε!

Θνητοί κι αθάνατοι των ερειπίων

πείτε μου:

                      Οι λύπες πως περνούν;