Αφουγκράζομαι την σιωπή των σκονισμένων βιβλίων,
που αμίλητα και ακίνητα
σαν αγάλματα λησμονημένα
σ' ενός Μουσείου τα υπόγεια,
αναπαύονται γιά χρόνια αμέτρητα,
σε ενός φιλόξενου επίπλου τα ράφια...
Κι έχουν τόσα να πουν
και άλλα τόσα να διδάξουν!
Και, είναι Μακάριος και Δυνατός,
Αυτός...που θα τ' ανοίξει!
Θα γίνει Ευαίσθητος όσο και Σοφός,
μέτοχος Σεβαστός, στην Τράπεζα της Γνώσης.
Ίσως από των γνώσεων τις μετοχές,
μέρισμα ποτέ να μην εισπράξει,
όμως το Κύρος και η Αξία του,
στα ύψη αναμφίβολα θα φτάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου