“Ραψωδίες για τη Γενιά μου ενός Μελλοντικού και Επικίνδυνου Νοεμβρίου” (απόσπασμα)

Δ’
Με τη Σιωπή Νυκτερινού Τραίνου Μοιάζεις Ποίηση
Που Καταργεί το Θάνατο και Ορμάει στο Φως
Με την Οσμή Απομακρυσμένης Πόλης
Με Στιβαρή Σοφία των Πραγμάτων
Μάχη για Επιβίωση, να Ξαγρυπνά
Σ’ όλα τα Ρολόγια της Μοναξιάς
Ομορφιά Ψυχρή, που Λάμπει
Σαν Ιδέα μέσα στη Μνήμη
Και Ταξιδεύει, Ταξιδεύει
Μέχρι να Φτάσει να Ονειρεύεται
Μιαν Άλλη Ομορφιά
Με τη Σιωπή των Πραγμάτων
Περνάμε από Γενιά σε Γενιά