ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ

Οι προετοιμασίες κράτησαν μέρες
Ήμασταν έτοιμοι πια και τον περιμέναμε
Τα βήματά του μάλλον ακούσαμε
Το τρίξιμο των παπουτσιών πάνω στα χαλίκια
Του είχαμε αγοράσει δώρα
Και το τραπέζι ήταν στρωμένο
Τα φαγητά σε πιάτα πορσελάνης λευκά
Με την επίχρυση σφραγίδα πάνω
Και το κρασί, κόκκινο γλυκό
Σε κρυστάλλινα ποτήρια σερβιρισμένο
Μόνο ένα κτύπημα στην πόρτα περιμέναμε
Η αγωνία μάς είχε ήδη φάει τα σωθικά
Και ο αέρας φύσαγε έξω δυνατά, ένας ζεστός νοτιάς
Πέρασε η ώρα και δεν φάνηκε και τα φαγιά
Πάνω στο τραπέζι αφήσαμε απείραχτα
Ενώ η έντονη σιωπή σαν λυγμός ανέβαινε από μέσα μας
Ίσως δεν ήθελε να ʼρθεί. Και να ʼρχότανε τι θα ʼβλεπε;