(Τύψεις και θάνατος ....)

Τύψεις και θάνατος τα ταξιδιάρικα σκαριά
σ` αργές μελωδίες βυθισμένα
στα περασμένα ο στοχασμός υπνοβατεί
Δυο βενετσάνοι δυο γραικοί κι ένας ναπολιτάνος
μα σε ποιο νερό κρύβεσαι εσύ;
Εδώ τα χάδια καίγονται κι αρωματίζουν
Εδώ το δέρμα παραδίνεται στον ύπνο
Εδώ μιλούν πια μόνο οι ποιητές.