Γαλαζωπό φως της αλήθειας

Γαλαζωπό φως της αλήθειας

Ασάλευτη μιλάς
τα βλέμματα των ναυτικών
τα παραμύθια στη χάση
το λύγισμα της ελιάς
το σήκωμα της κόκκινης πέτρας
όπως έζησες
όπως φαντάστηκες τον έρωτα
όπως τον ήθελες στις παιδικές προσευχές
όπως δεν τον ομολόγησες ποτέ

Σε τραγουδούν για να ξορκίζουν τους σαρακήνους
με καντηλέρια των Παλαιολόγων
τις τούρκισσες κυράδες στ` απόρθητα καστέλλια
Με κράτησες βαθιά στα μελαψά σου πόδια
στη δίνη που ζαλίζει τον θυμό
θρόισμα
χαμόγελο που τ` όνειρο το σβήνει