(Σε θυμάμαι....)

...Σε θυμάμαι, Βασιλεία
με τα λυτά ξανθά μαλλιά
να τραγουδάς
στοργική στον Κεράτιο.
Δεν θα πάψω να χάνω
τον ορίζοντα
τον αόριστο της φαντασίας
ν` ανασαίνω την ανάσα σου.
Οι δρόμοι αχνίζουν ακόμη. Τίποτε δεν απόμεινε
Να το πενθώ.