Εκρήξεις ενός καινοφανούς

Άστρο σκοτεινό, ονειροπόλος ήλιος που διαλύθηκε
Φλεγόμενος, τρελός σιωπηλός καινοφανής αστέρας
Ξεριζωμένος από τον αστερισμό αυτό του Οφιούχου
Παλλόμενος δημιουργείς μια δίνη, οδό στη Νέκυια.

Μέσα σ’ απανωτές εκρήξεις υστερίας καταρρέεις
Διψάς για φως μες στο σκοτάδι που εξαπλώνεις
Βάλθηκες να επιζήσεις καταβροχθίζοντας ψυχές
Και εκμυστηρεύσεις που σφαδάζουνε ναυαγισμένες.

Μέσα στο σύμπαν μια μελανή οπή, απομεινάρια
Σάρκινα νεκρά ουράνιων σωμάτων που λικνίζονται
Στις μνήμες των ανθρώπων, αυτών που γεύτηκαν
Τις μεταμορφώσεις σου αστέρι της καταστροφής.

Με μια κηλίδα ταξιδεύω μαύρη στην καρδιά, ηλιακή
Σημάδι καταραμένο θαρρείς, από τη γενιά του Κάιν.