Δεν ήταν η απόσταση

Δεν ήταν η απόσταση, δικαιολογία/ ήταν δρόμος μακρύς, ίσως αδιέξοδο/ εδώ και χρόνια, ταπείνωνα τις λέξεις/ αυτές που με κυνηγάνε, σε μια αλλαγή/ περίμενα την πρώτη φωνή, τιμωρία/ και ως έφηβος αντιδρούσα, κοιτούσα/ αν στο τέλος έμεινε όρθιο τζάμι, τόσες πέτρες πετούσα/ πάντα, στη ζωή των άλλων και τη δική μου/ αυθόρμητος εκφραστής, μιας καταιγίδας, μεσοπέλαγα/ ακόμα κι η έρημος, κρατούσε μια συμπάθεια/ σε κάποια κομμάτια σπασμένα, από τις σκέψεις μου/ προσεκτικά τυλιγμένα, σε ανέμους και θύελλες/ ίδια η άμμος, μα πάντα άλλαζε εκεί/ σχήματα, ενοχές, χρώματα, εντυπώσεις/ αγάπη η μέρα κι η νύχτα, κάποια ενοχή/ αφού το ήξερα, το διαπίστωνα καθημερινά/ Δεν ήταν η απόσταση δικαιολογία."