"Έκλεισες τα μάτια, μα γέλασες/ για μια εικόνα, παρεξηγημένη, θλιβερή/
αυτή έδινες, σε ένα καναπέ/ μέσα σε καπνούς και τόνους.../ σε αδιάφορες
σκέψεις, ερωτευμένη, με μια στιγμή σου/ από εκείνες όσες, εκείνος, δεν
πρόσεξε ποτέ.../ όχι, μα όχι, γιατί δεν πέθαινε, για εσένα/ μα εκείνη τη
στιγμή, ήταν τόσο κοντά/ που δεν μπόρεσε, να κρατήσει κάτι, από
απέναντι/ την άλλη πλευρά που ξέρει, πάντα, να χρωματίζει νότες/ όσο
εσύ, γελάς, ξεσπάς ή απλά ερωτεύεσαι/ αφήνοντας, ελεύθερο, το αύριο..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου