Παγερό σκοτάδι αργοτύλιξε την πόλη
των χαμένων παραισθήσεων,
ενώ τα γκρίζα κτίρια
πήραν τη μορφή μαύρων
άκαπνων καμινάδων
που έστεκαν επιβλητικά, απρόσιτα...
Tα φώτα ζωήρεψαν...
Oι δρόμοι γυάλινοι αγωγοί
εναλλασσόμενης αιθάλης
φορτίζονται με ταχύτητα και βοή
από τον ρου των τροχοφόρων.
Mια μεταβλητή μηχανική καθημερινότητα
αλυσοδένει την ασυνείδητη
αιχμαλωσία του σήμερα,
δίνοντας το στίγμα
της απρόσωπης κοινωνίας,
με ξεθωριασμένες μορφές
που ψηλαφούν στα τυφλά
και χάνονται στα πεζοδρόμια
σαν μουντές σκιές στις γωνιές,
να ψάχνουν με μάτια θολά,
αγγίζοντας με χέρια χλωμά, το εφήμερο,
έχοντας ξεχάσει το αύριο,
ένα αύριο που οδηγεί
στη σωτηρία με τον Xριστό. Πετρέλης Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου