η αγυρτεια των στίχων

Θα πεις, η ομορφιά δε στέρεψε

Ο λυρισμός αναβλύζει
απ’ τα τραγούδια μας, τις μάχες
που δίνουμε, το μόχθο της κάθε μέρας

αναίτια

ρημάζει τις φλέβες μας η ποίηση
ερήμην της θέλησης
κι ο κίνδυνος μέγας, μην πνιγούμε
στους τελευταίους στίχους

σαν παιδιά άμαθοι