Να μη σκιαχτείς. Μη φοβηθείς.
Μπόρα είναι θα περάσει.
Νερό βροχής και θα λουστείς.
Νέφι και θα μεριάσει.
Θα 'ρθει αυγή, ήλιου, λαμπρή
Γλάρος και θα πετάξει.
Και τρυφερή, γλυκιά φωνή.
Πρόσμενε, θα σε κράζει.
Πόσες δε διάβηκαν χιονιές,
Πόσες της μπόρας οι νυχτιές.
’σπλαχνες ώρες απονιάς.
’μετρες μέρες συννεφιάς.
Κι είναι η φωνή, μπάτη πνοή.
Λύχνος κι αργά θα λάμψεις
Ρόδου οσμή Μάη γιορτή:
"Ήμουν εκεί, κάθε σου αυγή.
Χέρι Σταυρού να πιάσεις".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου