Ανοιξιάτικος θρύλος

Δεν ήταν -λένε-

πάντα τ' αγκάθια

έτσι μονάχα

δίχως ανθό.

Κι αυτά λουλούδιαζαν το Μαγιαπρίλη,

μέχρι που, κάποιο δείλι

άνομα χέρια στεφάνι τάπλεξαν για το Χριστό.

Τ' αγκάθια μπήχτηκαν ίδια καρφιά,

βόγγησαν-μάτωσαν

κι ούτε που βγάλανε λουλούδι, πια.

Πορτινός Σπύρος