Το πρόσωπό μας παριστάνει την πείνα και τη δίψα
αντί να δείχνει ποιοι ήμασταν
γι’ αυτό μας επιτρέπεται
τ’ όνομά μας ν’ αναφέρουμε
Τα βήματά μας οδηγούν
κάτω απ’ το δέντρο
που ο καρπός του ξεδιψάει και τρέφει
κι η άσκησή μας είναι
να μην απλώσουμε το χέρι
Το δέντρο έχει φυτρώσει εδώ
από το σπόρο του δέντρου
που ο καρπός του
πριν μας δοθούν ονόματα
έβαλε στον οργανισμό μας
την ενοχή
Και τώρα ακόμα κάθεται στο δέντρο εκείνο
τρομερό πουλί
που δε ραμφίζει τον καρπό
μετέχοντας στη φύση και στη θεότητα
της δικαιοσύνης το αρπαχτικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου