Αγκομαχώ
κρεμάμενος σε βράχια πυρετών.
Αρπάζομαι
από τα βράγχια των ψαριών
απ' των κυμάτων τους χρησμούς
τα φύκια των μαλλιών σου.
Δανείζομαι
μορφές από τη θάλασσα
τυφλούς καθρέφτες χταποδιών
τα μυστικά των κοραλλιών
της κινουμένης άμμου.
Διψάω
το τανγκό των δελφινιών
κρατώντας απ' τη μέση ένα σύννεφο
από νερό κι αλάτι.
Φοβάμαι
μη ραγίσει απ' το βάρος ο αφρός
και βυθιστώ αιχμάλωτος
στα μύχια του κενού
βάφοντας αίμα πέτρινο
το περσινό ναυάγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου