ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΡΑΜΦΙΣΜΑΤΟΣ* / Μασμανίδης Ιωάννης

ὅ,τι ζήσαμε ὑποτάχθηκε

στὴν κυριαρχία τῆς λογικῆς

στενάζει

Ἡ εὐσπλαχνικὴ λήθη μὲ ἤπια ἐχθρότητα

στὰ πυκνὰ σκοτάδια τοῦ νοῦ μου

σκόνη ρίχνει

φορτία ἐνοχῆς

στὸ φεγγαρόφωτο μας

Στὴν ἱεραρχία τοῦ ραμφίσματος

ἀνάμεσα σὲ ἀγριόχορτα μὲ μικρὰ μώβ διψασμένα ἄνθη

σὲ μιὰ σιωπὴ ἁρπάγη

Ἕνα σωματίδιο σωματιδίου

κουρνιάζω

Στὸ μῦθο τοῦ ὀνείρου ἀκολουθώντας μιὰ παρόρμηση

ποὺ τὴ στέπα σὲ μιὰν ὁλάνθιστη θάλασσα μεταμορφώνει

λιποτακτῶ

ἀδιαφορώντας γιὰ συσσώρευση κι ἄλλων ἡττῶν

ἱεραρχίες κλειστὲς σιωπηλές μόνες

ἀλλοιωμένες ἀπὸ σφίξιμο χειλιῶν

στὴν ψυχὴ μου ἀφήνουν

μονάχα ρυτιδιασμένους βαλτότοπους

Κάτω ἀπὸ τὸ τσιρότο ὡστόσο

ἡ πληγὴ πάλλεται ἔχει μολυνθεῖ

Ἡ ἐρημία θὰ ὀργώσει τὸ χωράφι

θὰ συδαυλίσει τὴ φωτιὰ

θὰ αὐλακώσει τὸ γέρικο πηλὸ μου

σαρώνοντας τὰ ἀναχώματά μου

καταστρέφοντάς με

οἱ ἄλλοι

γιὰ ὅσα γνωρίζουν πενθοῦν

ξέρω