Μια στιγμή ασημαντότητας
Ήταν κάποτε ένας πλανήτης που έσκασε, σκόρπισε στο διάστημα σαν αστρικό σιντριβάνι κι η ύστατη λάμψη του έγινε ορατή από πλανήτες νεοσσούς. Το σύμπαν τον λησμόνησε όπως κι εκατομμύρια άλλους. Ταυτόχρονα με τον πλανήτη καταστράφηκε και το παρόν κείμενο. Κανείς δε μπορεί να ξέρει αν πράγματι υπήρξε.
Μαθησιακές δυσκολίες
Αναρρίχηση
Όταν επιτέλους σκαρφάλωσε στην κορυφή του βουνού, αισθάνθηκε ευτυχισμένος. Είδε τότε στα δυτικά ν’ αναδύεται από τον πυθμένα της τάφρου μια ψηλότερη κι αιχμηρότερη κορυφή. Ξανάχωσε τη σημαία του στο σακίδιο και όρισε την πυξίδα του για τη δύση. Είχε μόλις διαπιστώσει πως δεν ήταν το ίδιο ευτυχισμένος όσο πριν από ένα λεπτό.
Από τον δεύτερο τόμο των Ιστοριών του Χαράματος, 2016, εκδόσεις Στοχαστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου