Στις απλωσιές της Άνοιξης
μέσα στους φρέσκους ροδαμούς
ν' ανθίσει συναισθήματα ελαχτάραε η ψυχή
με σπόρους να γεμίσει το κελάρι..
με ψίχουλα χορταίνουν τα σπουργίτια στις αυλές..
τρατάρισμα..τον εύγεστον καρπόν αποζήταε η αληθινή ζωή
εστένευε ο εγκλεισμός τα παραθύρια της..
οι πόρτες της γεμίζαν αγριάδα..
Ο δρόμος της της βούλησης
το φιδωτό της το δρομάκι ακολουθεί
την φέρνει στο μετόχι της..στην εξοχή
κωπάζουν οι αγέρηδες ψηλά εκεί
τους κόβουν οι ψηλές κορφές..
φορώντας χρώματα ανοιχτά
μ' ανάλαφρη περπατησιά
δένει τα πένθη των χαμένων ημερών
στη ρίζα τα φυτεύει ασπαλάθων..
Σε τούτη την απανεμιά..αποσταμένος περιπατητής
κλέβει αλκυονίδες ζεστασιές..
μες στα χειρόγραφα της σύντομης ζωής
στάζει σταγόνες ευτυχίας.
⫷ μέσα στους φρέσκους ροδαμούς⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου