Δυο-δυο οι πεταλούδες, ταίρι-ταίρι,
πετούσαν την ημέρα που σε βρήκα
είχες ντυθεί την ομορφιά σου προίκα
και θαρρετά σου κράτησα το χέρι!
Καυτό ήταν Αυγούστου μεσημέρι,
στων δυο ματιών σου μέθυσα τη γλύκα
κι από τα θέλγητρά σου πιτσιρίκα,
ανατριχίλα μου ’φερνε τ’ αγέρι!
Και πήραμε μαζί τον ίδιο δρόμο
και συ με το κεφάλι σου στον ώμο,
που γέρνεις στο δικό μου, ξεθαρρεύω!
Βρήκα την ευκαιρία που γυρεύω
και σου κρατώ τη μέση, στις λαγόνες
και συ κοιτάς κατά τους καλαμιώνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου