ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΤΡΙΚΚΗΣ / Σταυραετός / Β.Α

 

 
Στοίχειωσαν μες το κάστρο οι αιώνες
γλώσσες ακούγονται από την Καρχηδόνα τη Νουβία
οι Οψίκιοι οι Ίβηρες έχουνε ασπίδες στους αγκώνες
σιγομιλάν δυο σταυροφόροι από τη Βενετία.
 
Το βάνδο ήρθε απ’ τη βασιλεύουσα διαβαίνει
δεξιολάβοι λιθοκρούνε τα κοντάρια
ένας Εταίρος με την τούφα του μπροστά πηγαίνει
ευωδιάζουν τα Απριλο λούλουδα  χορτάρια.
 
Λάμπει στ’ απόβραδο ο μετεωρίτης κάμπος
ο Έσπερος πορτοκαλιές κορδέλες οριζόντων ράβει
Σελήνης ιλαρό το χρυσοφέγγαρο το λάμπος
του αηδονιού η φωνή ανάβει.
 
Κι ο Αέτιος ο Πρίσκος ο Ελιάνος κουρασμένοι
Γαλέριος Βιβιανός ο Σακεδών Λεόντιος Ουάλης
με τ’ ουρανού τα άστρα σκεπασμένοι
στην αγκαλιά πέφτουν της νύχτας της μεγάλης.
 
Από την Τρίκη αύριο για το Δανούβιο ξεκινάνε
οι Γήπεδες οι Άβαροι ήρθαν οι Λογγοβάρδοι
του Διγενή του Ακρίτη το τραγούδι αρχινάνε
στου Κόμη το τραπέζι οι βάρδοι.
 
Κι απ’ τ’ Αρχαγγέλου Μιχαήλ ένα ξωκλήσι
θυμίαμα σε αγρυπνία ευωδιάζει
την πόρτα του το κάστρο έχει κλείσει
η αγρυπνία η προσευχή η ησυχία το αγιάζει.
 
Στο φεγγαρόφωτο απόψε από κάτω σου χαμένος
βιγλάτορες  κοιτάω να δω στις πολεμίστρες
και  όσο... όσο... κι αν προσμένω
της χρονολήθης με χτυπάνε οι βαλίστρες.
 
 
Μα δεν πειράζει ! Ας μείνουν στοιχειωμένοι οι αιώνες
πάντα θα ευωδιάζουν στις αυλές σου τα χορτάρια
της δοξασμένης μας επτάλοφης της Βασιλίδας τους αγώνες
θα τους φωτίζουν και της Τρίκκης τα φεγγάρια.