Η ΣΤΙΓΜΗ / Φιστουρής Αχιλλέας

 

Η στιγμή αιωρούνταν

ανάμεσα στα λιθόκτιστα

του ερειπωμένου μοναστηριού

φτάνοντας μέχρι τις όχθες

του παρακείμενου ποταμού.

 

Αχνόφεγγο το πρώτο φως

έσπρωχνε τις μνήμες

που αιωρούνταν ολόγυρα.

Μα το φως όσο κι αν δυνάμωνε

δεν έκρυβε τα ανεξίτηλα χνάρια

που άφησε ξέπνοα ατημέλητα

η  αέρινη  περιδιάβαση.

 

Αλλά όταν το σκοτάδι απλωθεί

και τ’ αστέρια ξεπροβάλλουν

μες στην απόλυτη σιγαλιά,

οι μνήμες  ερωτοτροπούν

και μακρινές απόκοσμες φωνές

θυμίζουν ξεχασμένες μορφές.