ΑΝ / Ρούλα Τριανταφύλλου

Αν είσαι αγάπη σαν πορφυρό δειλινό

Αν είσαι σαν εωθινή μελωδία

Αν είσαι σαν θαλασσινό νερό

Μιας θάλασσας αρχέγονης

-στις χούφτες-

Αν είσαι αγάπη ένας παλμός

Αν είσαι σ΄ ένα ένα δάκρυ

Αν είσαι...

Στο πουθενά στο πάντα

Σ’ ένα αντίο προσωρινό

Αν είσαι η αγάπη

Μην αργείς!

Είναι η καρδιά μου σαν άνεμος

Σαν δέντρου αναστεναγμός

Μες στην σύντομη ζωή μου

Χαμένη απ’ ουρανό σε ουρανό

Σένα πεπρωμένο που δεν είναι δικό μου

Αν είσαι η αγάπη…

Αν είσαι μια ανάμνηση…

Είναι οι παλιές μου λύπες

Που εξακολουθώ να μην πιστεύω

Να γνώριζα όσα κρύβει η νύχτα

Η νύχτα που σταυρώνει τα όνειρά μου

Ας γνώριζα…

Αν είσαι ανάμνηση!

Αν είσαι η αγάπη!

Μην αργείς!

Ραγίζει η μνήμη…