Λυσσομανούν αδιάκοπα τα στήθια
από λαχτάρα μάλλον-
θα διεκδικήσεις το ρίγος
της σιωπής μου
που θα τραυλίζει σαν τριζόνι
απ’ την έκσταση
μπρός απ’ το δάσος του θώρακά σου;
ή αλλιώς θα υπομείνεις τις
χάρτινες κραυγές μου
που θα σχιστούν μονομιάς
απ’ τ’ ανεκπλήρωτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου