Μύρο (ένα τραγούδι για τη Μυτιλήνη) / Βέρδη Καρίνα

Μύρο μ’αέρινο σταυρό θα ρίξω πριν γυρίσω

Στης Μυτιλήνης το λαιμό ξανά να σ’αγαπήσω

Ξένα παιδιά κουρνιάσανε στα σπάργανα τα μαύρα

Κι έγινε ένα ο καημός με τη θαλάσσια αύρα

Σταυραετοί μες τις ελιές θα στήσουνε καρτέρι

Μ’ένα συμβούλιο πρωινό να φέρουν καλοκαίρι

Θα πουν, θα πουν εννέα μυστικά μα ένα θα το κρύψουν

Θα δουν, θα δούνε μήπως βιαστικά το χρόνο να κυλίσουν

Οι μέρες είναι πια χρυσές, ο χρόνος έχει κέφια

Ζουρνάδες τον τρελλαίνουνε και του βαρούν τα ντέφια

Το μυστικό που κρύφτηκε ποτέ δεν ησυχάζει

Μέσα απ΄τη μνήμη του νερού τον πόνο λογαριάζει

Σταυραετοί μες τις ελιές θα στήσουνε καρτέρι

Μ’ένα συμβούλιο πρωινό να φέρουν καλοκαίρι

Θα πουν, θα πουν εννέα μυστικά μα ένα θα το κρύψουν

Θα δουν, θα δούνε μήπως βιαστικά το χρόνο να κυλίσουν