Τάκης Τσαντήλας: Να ταξιδεύεις μακριά, στις μουσικές των ποιημάτων

Λάμψη που δεν τυφλώνει
το ασύνορο βλέμμα σου
υψώνεται ψηλά σαν τον τροπαιοφόρο έρωτα
περιηγείται σε κάμπους, πελάγη, φεγγάρια, βουνά
και μέσα στην απλωσιά του απείρου
χάνεται.

**

Να ταξιδεύεις μακριά
στις μουσικές των ποιημάτων
να προσκαλείς το ακατάληπτο
να συναντάς το αναπάντεχο
να κοινωνείς με την επίγεια καλοσύνη
με στιλπνή τη ματιά
και τη λάμψη του πάθους σου άφθαρτη
να φωτίζει το νου
να δονεί την ψυχή
να ευφραίνει το σώμα.

**
Κι αν με ρωτάς γιατί δεν συναινώ με τη σιωπή
είναι γιατί θυμίζει τα ναυάγια των ερωτευμένων.
Αυτών που ξανοίχτηκαν νύχτα στο πέλαγος
με φεγγάρι το πάθος τους
και προσέκρουσαν στο εγώ τους.