στὴν Ε.Γ.
Ἡ ζωὴ εἶναι μικρὴ –
τὰ κλειδιὰ χαμένα.
τὰ κλειδιὰ χαμένα.
Ἄν μπεῖς στὸν μαντρότοιχο,
θὰ δεῖς μιὰ μέρα
τὰ τσιγκέλια στὸ σφαγεῖο.
θὰ δεῖς μιὰ μέρα
τὰ τσιγκέλια στὸ σφαγεῖο.
Κι ἄν ἀπέξω μείνεις
δῆθεν θὰ πᾶς
ἀπὸ ἀδέσποτη.
δῆθεν θὰ πᾶς
ἀπὸ ἀδέσποτη.
Καλύτερα νὰ βγεῖς
ἀ γ ρ ί μ ι
σ’ ἀπάτητες πλαγιὲς –
ἀ γ ρ ί μ ι
σ’ ἀπάτητες πλαγιὲς –
ὅσο ἀκόμη μουγκανίζει
γύρω σου
τρεκλίζοντας
αὐτὴ ἡ σφαῖρα.
γύρω σου
τρεκλίζοντας
αὐτὴ ἡ σφαῖρα.
Ἡ ζωή εἶναι μεγάλη –
καὶ τὰ κλειδιὰ σκουριάζουν
κάποτε,
καὶ τὰ κλειδιὰ σκουριάζουν
κάποτε,
ὅταν τὰ βρεῖς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου