Πρωινά / Γρηγόρης Σακαλής

Είναι κάτι νύχτες

αϋπνίας, ατέλειωτες

που είναι αξημέρωτες

και τα πρωϊνά

κάνεις απολογισμό

όχι της προηγούμενης μέρας

μα ολάκερης της ζωής

την τεμαχίζεις και λες

γιατί Θεέ μου

μου συνέβησαν αυτά

όλη η μαυρίλα της ψυχής

βγαίνει στην επιφάνεια

και τίποτα καλό

δεν θυμάσαι

μα είναι ψευδαίσθηση

γιατί καλά υπήρξαν πολλά

μα δεν τα βλέπεις

γιατί οι πληγές

ποτέ δεν επουλώνονται

είναι εκεί και πονάνε

όταν κάποιες νύχτες

δεν μπορείς να κοιμηθείς

και τα πρωϊνά κάνεις

 αιματηρούς απολογισμούς.