Κουρσάροι μάτωναν σε ξένους
ταρσανάδες
και σαν τους σατανάδες
έτρεμαν σ' άγριους χορούς.
ταρσανάδες
και σαν τους σατανάδες
έτρεμαν σ' άγριους χορούς.
Κι έκλαιγαν από ντροπή
ραγίζοντας την πελαγίσια μνήμη
ραγίζοντας την πελαγίσια μνήμη
Κι ορκίζονταν!
Στα χέρια σφίγγοντας μαχαίρια φονικά
πως σαν θανάτου τη σκιά
τις νύχτες θα γυρίζουν
φρεγάτες που αρμένιζαν στο κύμα
να σκορπίζουν
πως σαν θανάτου τη σκιά
τις νύχτες θα γυρίζουν
φρεγάτες που αρμένιζαν στο κύμα
να σκορπίζουν
Μα όταν οι καιροί μπατάρισαν
και βγήκαν οι ψαράδες
αυτούς που οι στρατοκράτες
ονόμασαν ραγιάδες
και βγήκαν οι ψαράδες
αυτούς που οι στρατοκράτες
ονόμασαν ραγιάδες
πάνω στην άμμο γράψανε
τα δίκια της θαλάσσης
τ' αστέρια τ' ουρανού χωρίζοντας
σε ίσα μερτικά.
τα δίκια της θαλάσσης
τ' αστέρια τ' ουρανού χωρίζοντας
σε ίσα μερτικά.
"ΣΤΑ ΠΕΛΑΓΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου