Κουβαλώ τα σκοτάδια μου
....θέλησες δικές τους μου επέβαλαν
....επενέβαιναν για χρόνια στις επιλογές μου
....με ενοχές ήλεγχαν τα αισθήματά μου
....ασκούσαν πίεση κρίνοντάς με
....αγνοούσαν τις ανάγκες μου
....κώφευα στους κτύπους της καρδιάς μου
....παρέβλεπα τα όνειρά μου !....
....θέλησες δικές τους μου επέβαλαν
....επενέβαιναν για χρόνια στις επιλογές μου
....με ενοχές ήλεγχαν τα αισθήματά μου
....ασκούσαν πίεση κρίνοντάς με
....αγνοούσαν τις ανάγκες μου
....κώφευα στους κτύπους της καρδιάς μου
....παρέβλεπα τα όνειρά μου !....
Σκότωνα με τα χέρια μου....
ότι αισθανόμουν, ότι αγαπούσα,
ότι ερωτευόμουν, ότι επιθυμούσα....
Έρμαιο ήμουν τοξικών σκέψεων
....για ένα πείσμα τους ;
....για την με λάθος τρόπο αγάπη τους ;
....για όλα αυτά μαζί ; ....Ίσως !....
Κρίμα να προδίδω ή να παραδίνομαι !....
ότι αισθανόμουν, ότι αγαπούσα,
ότι ερωτευόμουν, ότι επιθυμούσα....
Έρμαιο ήμουν τοξικών σκέψεων
....για ένα πείσμα τους ;
....για την με λάθος τρόπο αγάπη τους ;
....για όλα αυτά μαζί ; ....Ίσως !....
Κρίμα να προδίδω ή να παραδίνομαι !....
Ανδρέας Διγενής
(το Πέταγμα του Γλάρου)
(το Πέταγμα του Γλάρου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου