«Η ποίηση πρέπει να επενεργεί λυτρωτικά για τα άτομα και την κοινωνία, γιατί είναι επαναστατική ρομφαία ιδεών και διαχρονικών αξιών κι όχι ιδεολογημάτων»
ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Απέραντη αισθάνομαι ερημιά
σε αόρατο κελί φυλακισμένος.
Και θέλω τόσο να σωθώ,
να λυτρωθώ,
να φύγω.
*
Μα πού να πάω;
*
Αβασίλευτα τα βράδια μου.
Κοπέλες γλυκοθώρητες,
πανώριες, ποθοπλάνες,
ασπρογαλάζιες αμμουδιές
βαθύχρωμες πλαγιές,
τον κόσμο μου αναδεύουν...
*
Αλλοπαρμένος, ονειρικός
του απόβραδου είναι ο κόσμος,
που ξεπλανεύεται ο νους
κι αλώνετε η καρδιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου