Πικρόψυχο / Βάιος Μεταξογιέννης

Όταν η ψυχή σου έχει σύρματα
οι μέρες έχουν γόνατα
ρίζες που στέργουν της ανάγκης σου για κόλαση
κέρινα στήθη που χτυπούσες με περσινές γροθιές
τα σύρματα φύτρωσαν
οι ρίζες ένας δρόμος που σε έκρυψε
χωρίς ελεύσεις
χωρίς ιδέες
χωρίς μπουκάλες οξυγόνου
τα ψάρια ήπιαν όλη τη θάλασσα
περπάτησαν σε αγεφύρωτες διώρυγες
στα δέντρα περπάτησαν σκαφτιάδες
εκείνες οι ψυχές που έγιναν σύρματα δεν χάθηκαν
χάθηκε όμως το χώμα που τις γέννησε