"Σέρνω" / Ελεύθερος Νικήτας

Σέρνω αιώνες και ζωές,πολύ παληές,
λόγια που χάθηκαν,σφυρίγματα ανέμων
την τρυφεράδα που σε κάνει όλο να κλαις
κι ακόμα σέρνω το δικό σου-μου πεπρωμένο...
Σέρνω διαμάντια των γυαλών χρωματιστά
και παντομίμες της σιωπής από μετάξι,
σέρνω παράπον'άρμενα κυματιστά
και ότι απ'τους ουρανούς θα ξαναστάξει.....
Σέρνω αισθήσεις σαν εσάρπες γuναικών
ποu σοu σκεπάζοuνε γuμνια και παγωμάρα,
σέρνω τον έρωτα ποu λέγεται παρόν
και ποu για τίποτα δε δίνει άλλο δuάρα
κι ας είμ'ένας χαμένος μες στο παρελθόν....