ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ / ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μπήκε αργά στο δωμάτιο,
κλειδώνοντας πίσω του την πόρτα.
Καθισμένος στην πολυθρόνα κάπνιζε
κοιτώντας επίμονα μακρυά
χωρίς τίποτα να βλέπει.
Ύστερα μάζεψε αργά τις στάχτες.
΄Απλωσε τα χέρια σπρώχνοντας νοερά.
Τάνυσε τα πόδια τάχα πως περπατούσε βιαστικά.
Ξανάζησε το όνειρο.
Το πρωί οι στάχτες ήταν ξανά
σκορπισμένες γύρω του.