Ο ΔΡΟΜΟΣ / ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Το σκοτάδι της νύχτας
γεννά τους συνωμότες στίχους
που παλεύουν τα σκοτάδια,
μα εγώ που τους βρίσκω,
τους χάνω ξαφνικά
ή χάνομαι συχνά μαζί τους.

Στο σκοτάδι της νύχτας
οι στίχοι χαράζουν τροχιές,
μα φοβάμαι
το δρόμο πως πάλι θα χάσω.

Στο σκοτάδι της νύχτας
οι στίχοι χλωμά πεφταστέρια
που σβήνουν γοργά,
πριν προλάβω να δω καθαρά
το δρόμο που πάλι θα χάσω.