Ανέραστοι Εραστές / Βυζαντινός Νικηφόρος

(Για την Μαρία Πολυδούρη 1902 - 1930)

Στέκουν εμπρός σαν φάσματα
σαν ίσκοι τρομεροί
ανέραστα δυό πλάσματα
με όψη ζοφερή


Βαθύ αγάπης χάραγμα
με πράξεις καμωμένο
και της ψυχής συντάραγμα
στέκεις μαρμαρωμένο


Θυσία ανθρώπου φοβερή
στου έρωτα τη δόξα
στην ατυχία τυχερή
με βέλη δίχως τόξα


Όπου κι αν στέκεις μην κοιτάς
τ΄ανθρώπου αυτού το σώμα
αυτό που ένιωσες κρατάς
γερά μέσα στο χώμα